Menu

martel

About martel

https://dialogiumyslu.pl

Posts by :

Wiosenna depresja

Dlaczego wiosną dopada niektórych depresja i jak sobie z nią radzić?

,

Wiosna to czas, który większości z nas kojarzy się z nowym początkiem, energią i pozytywnym nastawieniem. Przyroda budzi się do życia, dni stają się dłuższe, a słońce częściej gości na niebie. Paradoksalnie jednak, dla niektórych ten okres może wiązać się z pogorszeniem samopoczucia – zjawiskiem znanym jako wiosenna depresja. Dlaczego tak się dzieje i jak sobie z nią radzić?

Czym jest wiosenna depresja?

Wiosenna depresja jest formą depresji sezonowej, znanej również jako SAD (ang. Seasonal Affective Disorder). Charakteryzuje się tym, że epizody depresyjne pojawiają się cyklicznie wraz z nastaniem wiosny lub lata. W przeciwieństwie do typowej depresji zimowej, która wiąże się z brakiem światła słonecznego, wiosenna depresja, nazywana czasem „odwróconym SAD”, pojawia się w okresie wydłużających się dni i większej ilości słońca. Stan ten jest oficjalnie uznawany za zaburzenie depresyjne MDD (ang. Major Depressive Disorder) z sezonowością. Objawy wiosennej depresji są podobne do tych występujących w przypadku dużych zaburzeń depresyjnych.

Objawy wiosennej depresji

Osoby cierpiące na wiosenną depresję mogą doświadczać wielu objawów typowych dla depresji, w tym:

  • Ogólny niski nastrój, obejmujący uporczywe uczucie smutku i beznadziejności.
  • Utrata zainteresowania czynnościami, które wcześniej sprawiały przyjemność.
  • Trudności w znalezieniu motywacji do codziennych obowiązków.
  • Zmienność nastroju.
  • Wycofanie lub poczucie niepokoju.
  • Zaburzenia snu, takie jak bezsenność.
  • Kłopoty z koncentracją i zapamiętywaniem informacji.
  • Zmiany apetytu, prowadzące do utraty lub przyrostu masy ciała.
  • Niezwykłe pobudzenie lub drażliwość.
  • Uczucia złości lub agresji.
  • W cięższych przypadkach mogą pojawić się myśli samobójcze.
  • Może wystąpić uczucie smutku i beznadziejności bez wyraźnej przyczyny.

Aby można było mówić o depresji, przez co najmniej dwa tygodnie bez przerwy muszą występować dwa objawy osiowe (obniżony nastrój i utrata zainteresowań) oraz co najmniej dwa dodatkowe.

Możliwe przyczyny wiosennej depresji

Eksperci nie są do końca pewni, co dokładnie powoduje wiosenną depresję, ale istnieje kilka potencjalnych teorii:

  • Zakłócenie rytmu dobowego: W okresie przesilenia wiosennego dochodzi do zakłócenia naturalnego rytmu dobowego.
  • Wahania hormonów: Poziom serotoniny (hormonu wpływającego na sen i nastrój) i melatoniny (hormonu regulującego sen) podlega wahaniom w związku ze zmianami w ilości światła słonecznego.
  • Osłabienie organizmu po zimie: Ogólny spadek formy psychofizycznej po okresie zimowym może nasilać wahania nastroju.
  • Zwiększona ilość światła i ciepła: Dla niektórych osób nagły wzrost światła dziennego i temperatury może być czynnikiem wyzwalającym depresję.
  • Alergie: Badania sugerują, że osoby uczulone na pyłki mogą doświadczać pogorszenia nastroju w dniach o wysokim stężeniu alergenów.
  • Czynniki ryzyka: Do innych potencjalnych czynników ryzyka zalicza się płeć (kobiety częściej doświadczają sezonowego nasilenia objawów, ale mężczyźni mogą mieć cięższe objawy), historię chorób psychicznych w rodzinie, zdiagnozowaną chorobę afektywną dwubiegunową oraz zmiany związane z pracą.

Przesilenie wiosenne a depresja wiosenna

Wiele osób doświadcza przesilenia wiosennego, które charakteryzuje się wahaniami nastroju, apatią i zniechęceniem. Jednak w przypadku przesilenia, te zmiany nastroju zazwyczaj są krótkotrwałe i nie są tak silnie ograniczające w codziennym życiu. Osoby doświadczające przesilenia wciąż mogą znaleźć chwile radości i nie porzucają swoich ulubionych zajęć, a ich nastrój w większym stopniu reaguje na zewnętrzne okoliczności.

Jeśli jednak wahania nastroju powtarzają się co roku wiosną, utrzymują się przez co najmniej dwa tygodnie bez przerwy i nic nie jest w stanie tego zmienić, istnieje duże prawdopodobieństwo, że cierpisz na wiosenną depresję sezonową.

Kiedy szukać pomocy?

Niezależnie od tego, czy podejrzewasz u siebie jedynie przesilenie wiosenne, czy też wiosenną depresję, warto rozważyć konsultację z psychologiem lub psychoterapeutą. Specjaliści posiadają wiedzę i doświadczenie w diagnozowaniu i leczeniu depresji. Nie warto zwlekać i rezygnować z aktywnego życia. Pomoc specjalisty może nie tylko uwolnić cię od choroby, ale także zapobiec nawrotom w przyszłości.

Jak sobie radzić z wiosenną depresją?

Istnieje kilka strategii, które mogą pomóc w radzeniu sobie z objawami wiosennej depresji:

  • Przestrzegaj zasad higieny snu: Staraj się kłaść spać i wstawać o tej samej porze każdego dnia.
  • Znajdź czas na aktywność fizyczną: Regularne ćwiczenia pomagają złagodzić stres, objawy depresji i lęku oraz mogą poprawić jakość snu.
  • Spróbuj medytacji: Praktyka medytacji może pomóc w akceptacji trudnych emocji.
  • Porozmawiaj z bliskimi: Poinformowanie rodziny i przyjaciół o swoim samopoczuciu może przynieść zrozumienie i wsparcie.
  • Trzymaj się rutyny: Ustalenie codziennego harmonogramu może pomóc w uporządkowaniu życia i zwiększeniu poczucia satysfakcji.
  • Skonsultuj się ze specjalistą: Terapeuta lub psychiatra może zaproponować terapię lub leczenie farmakologiczne, które pomogą ci przejść przez ten trudny okres.

Pamiętaj, że wiosenna depresja to realny problem, który można i należy leczyć. Nie czekaj na zmianę pory roku – poszukaj wsparcia i podejmij kroki, aby poprawić swoje samopoczucie.

Źródła:

Roth, E. (2017, 8 listopada). Seasonal Affective Disorder (SAD): Symptoms and More. Healthline. https://www.healthline.com/health/seasonal-affective-disorder#What-is-seasonal-affective-disorder

NHS website. (b. d.). Overview – Seasonal affective disorder (SAD). nhs.uk. https://www.nhs.uk/mental-health/conditions/seasonal-affective-disorder-sad/overview/

Seasonal Affective Disorder. National Institute of Mental Health (NIMH). https://www.nimh.nih.gov/health/publications/seasonal-affective-disorder

Opóźniony rozwój mowy MR

Opóźniony rozwój mowy

, ,

Rozwój mowy odgrywa kluczową rolę w codziennym funkcjonowaniu dziecka – umożliwia mu wyrażanie potrzeb, nawiązywanie relacji oraz lepsze rozumienie otaczającego świata. Jednak niektóre dzieci napotykają trudności w komunikacji. Opóźniony rozwój mowy, problemy z artykulacją czy brak umiejętności porozumiewania się mogą być pierwszym sygnałem, że warto skonsultować się ze specjalistą. Wczesna interwencja logopedyczna znacząco zwiększa szanse na poprawę komunikacji i funkcjonowania dziecka – im szybciej zostanie podjęta, tym lepsze efekty można osiągnąć.

Dlaczego warto skorzystać z terapii logopedycznej?

Wczesna interwencja logopedyczna pomaga w:

  • Rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych (werbalnych i niewerbalnych).
  • Poprawie artykulacji i rozumienia mowy.
  • Budowaniu relacji poprzez wspólną komunikację.
  • Zwiększeniu samodzielności dziecka.

Czerwone flagi – wczesne objawy opóźnienia mowy.

  • Ograniczone zainteresowanie interakcjami społecznymi.
  • Wydawanie bardzo rzadko i jedynie bardzo cichych dźwięków.
  • Brak reakcji na mowę lub imię.
  • Zredukowane lub nietypowe głużenie / gaworzenie.
  • Ograniczone użycie gestów komunikacyjnych, takich jak wskazywanie.
  • Opóźnione nabywanie pierwszych słów.
  • Powolny wzrost lub regres słownictwa / długości wypowiedzi.
  • Słaba zrozumiałość mowy dla poziomu rozwoju dziecka.
  • Niewystarczające umiejętności połykania.

Jakie są czynniki ryzyka opóźnienia rozwoju mowy?

Opóźnienie rozwoju mowy może mieć różne przyczyny, zarówno biologiczne, jak i środowiskowe. Niektóre dzieci są bardziej narażone na trudności w komunikacji już od urodzenia, a kumulacja czynników ryzyka dodatkowo zwiększa prawdopodobieństwo problemów w rozwoju mowy.

Rozwój mowy a autyzm

Rozwój mowy u dzieci ze spektrum autyzmu (ASD) jest zróżnicowany. Zaburzenia komunikacji stanowią jedną z kluczowych cech diagnostycznych. Dzieci mogą wykazywać opóźnienie w nabywaniu mowy, brak mowy, mówienie w sposób niezrozumiały, a także nietypowe wzorce komunikacyjne, takie jak echolalia (powtarzanie słów i fraz), sztywne i dosłowne rozumienie języka czy trudności w prowadzeniu dialogu.

Główne trudności w komunikacji u dzieci z ASD

  • Deficyty w odwzajemnianiu interakcji społecznych – ograniczone dzielenie się emocjami, brak reakcji na imię, trudności w prowadzeniu naprzemiennej rozmowy.
  • Problemy z komunikacją niewerbalną – brak kontaktu wzrokowego, uboga gestykulacja, trudności w interpretowaniu mimiki i mowy ciała.
  • Trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji – brak dostosowania zachowania do sytuacji społecznych, trudności w zabawie z rówieśnikami, niewielkie zainteresowanie innymi dziećmi.

Znaczenie terapii logopedycznej

Terapia logopedyczna odgrywa kluczową rolę w wspieraniu dzieci ze spektrum autyzmu (ASD) w rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych i językowych. Główne korzyści płynące z takiej terapii obejmują:

  • Rozwój umiejętności komunikacyjnych: Terapia skupia się na nauce zarówno werbalnych, jak i niewerbalnych form komunikacji, co ułatwia dziecku wyrażanie potrzeb i emocji.
  • Współpraca z rodziną i specjalistami: Efektywna terapia angażuje rodziców oraz innych specjalistów, np. psychologa, co zapewnia spójność działań i wspiera ogólny rozwój dziecka.
  • Generalizacja umiejętności: Terapia dąży do tego, aby dziecko potrafiło zastosować nabyte umiejętności w różnych sytuacjach i środowiskach poza gabinetem terapeutycznym.
  • Indywidualne podejście: Logopeda dostosowuje metody pracy do unikalnych potrzeb i mocnych stron dziecka, co zwiększa skuteczność terapii.

Choć nie każde dziecko z autyzmem ma trudności językowe, u wielu z nich terapia logopedyczna jest kluczowa dla rozwoju mowy i skutecznej komunikacji. Wczesna interwencja znacząco zwiększa szanse na poprawę umiejętności językowych i społecznych.

Dlaczego warto wybrać Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu?

👩‍⚕️ Logopeda-neurologopeda Małgorzata Romanowska z 30-letnim doświadczeniem w diagnozie i terapii zaburzeń mowy u dzieci i dorosłych.

📍 Przyjazna atmosfera i indywidualne podejście.

🧩 Praca dostosowana do potrzeb dziecka i współpraca z rodzicami.

 

Zapraszamy do zapisania się na konsultację w Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu:

512 570 590

Znany Lekarz: https://www.znanylekarz.pl/placowki/centrum-psychoterapii-dialogi-umyslu

Narwik 16/101, Warszawa Bemowo

 

Źródła:

Paul, R., & Roth, F. P. (2011). Characterizing and Predicting Outcomes of Communication Delays in Infants and Toddlers: Implications for Clinical Practice. Language, Speech, and Hearing Services in Schools, 42(3), 331–340. https://doi.org/10.1044/0161-1461(2010/09-0067)

Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, 5th Edition. (2013). American Psychiatric Publishing, Inc. https://doi.org/10.1176/appi.books.9780890425596.893619

Otyłość u dzieci

Otyłość u dzieci

, ,

Otyłość i nadwaga dotyczą 10% dzieci i młodzieży na całym świecie, a prognozy wskazują, że do 2025 roku liczba 5–17-latków z nadwagą wzrośnie do 177 milionów, a z otyłością do 91 milionów.

W Polsce sytuacja wygląda jeszcze gorzej.

Nadwaga i otyłość wśród dzieci i młodzieży w Polsce stanowią narastający problem, dotykając nawet 30% najmłodszych i ponad 20% nastolatków, co wskazuje na pilną potrzebę skutecznych działań zapobiegawczych. Zgodnie z danymi Światowej Organizacji Zdrowia tempo wzrostu przypadków nadwagi i otyłości wśród dzieci i młodzieży jest u nas najszybsze w Europie.

Jakie choroby występują przy otyłości u dzieci?

“Jak tłumaczy pediatra, pierwszą z chorób, która występuje jako powikłanie otyłości to nadciśnienie. – Podwyższone ciśnienie w związku z otyłością pojawia się już u kilkuletnich dzieci, często wymagają włączenia leczenia. Później pojawiają się kolejne powikłania. I tak już kilkunastoletnie dzieci potrafią rozwinąć pełnoobjawowy zestaw metaboliczny ze zmianami w wątrobie, w nerkach, w sercu. Dlatego problem jest naglący i palący – wskazała Sawicka-Metkowska.”

Źródło: https://tvn24.pl/poznan/otylosc-i-nadwaga-coraz-czesciej-dotyczy-dzieci-st8334651

Aby leczenie było efektywne ważna jest równoległa praca lekarzy, dietetyków, często też psychologów z rodziną. Leczenie to nie tylko przyjmowanie leków, ale też zmiana całego stylu życia u dziecka i rodziny – zmiana nawyków żywieniowych, czy aktywności fizycznej. Bliscy, w tym rodzice, rodzeństwo i często dziadkowie, muszą zdać sobie sprawę, że otyłość to choroba, której nie uda się pokonać bez ich wsparcia.

Jakie są główne przyczyny otyłości u nastolatków?

  • Nadmierne spożycie słodzonych napojów i fast foodów

Codziennie sięga po nie 19% badanych. Wypijanie 330 ml słodzonego napoju dziennie oznacza spożycie kilkunastu kilogramów cukru rocznie.

  • Niedobór warzyw i owoców w diecie

W 2014 roku tylko 38% nastolatków jadło codziennie owoce, a 36% – warzywa. Warzywa i owoce dostarczają niezbędnych witamin i minerałów do prawidłowego rozwoju.

  • Brak aktywności fizycznej

Regularnie ćwiczy jedynie 15% dziewcząt i 25% chłopców. WHO zaleca co najmniej 60 minut umiarkowanego wysiłku fizycznego dziennie.

  • Siedzący tryb życia

Młodzież spędza 60% dnia w pozycji siedzącej. Ponad 80% 15-letnich chłopców i 70% dziewcząt korzysta z komputerów i tabletów ponad 2 godziny dziennie.

Należy pamiętać, że większość młodych ludzi nie wyrasta z otyłości i należy ją leczyć – 80% otyłych nastolatków będzie zmagało się z nadwagą w dorosłym życiu.

Źródło: https://www.gov.pl/web/gis/otylosc-dzieci-i-mlodziezy-powaznym-problemem-globalnym

Dzisiejsze bajki dla dzieci – czy niosą jakiś morał?

Dzisiejsze bajki dla dzieci – czy niosą jakiś morał?

,

Wielu rodziców i opiekunów zadaje sobie to pytanie, obserwując współczesne produkcje dla najmłodszych. Czy dzisiejsze bajki wciąż mają głębsze przesłanie, które warto przekazać dzieciom? Czy pomagają im rozwijać się, uczyć wartości i kształtować charakter, tak jak robiły to klasyczne animacje i opowieści sprzed lat?

Bajki z morałem – czy nadal istnieją?

Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna. Wciąż można znaleźć bajki, które zawierają wyraźne morały i uczą ważnych wartości, takich jak szacunek, odwaga, przyjaźń czy uczciwość. Nie brakuje również nowych wersji klasycznych baśni, które niosą ponadczasowe przesłania, dostosowane do współczesnych realiów.

Nowoczesne podejście do bajek

Jednak świat bajek, podobnie jak nasze społeczeństwo, ulega zmianom. Dzisiejsze produkcje często kładą nacisk na wciągającą fabułę, humor oraz atrakcyjną wizualnie animację. Nie oznacza to jednak, że są pozbawione wartości. Wiele z nich rozwija wyobraźnię, pobudza kreatywność i uczy dzieci radzenia sobie w różnych sytuacjach społecznych.

Czy brak jasnego morału to problem?

Choć nie każda bajka kończy się jednoznacznym pouczeniem, wciąż można dostrzec wartości, które dziecko może z nich wynieść. Nowoczesne animacje często uczą empatii, tolerancji, współpracy oraz akceptacji różnorodności.

Rola rodziców w interpretacji bajek

Kluczową rolę odgrywają rodzice i opiekunowie. To oni mogą pomóc dzieciom w interpretacji treści, które oglądają. Rozmowa o fabule, bohaterach i ich wyborach może pomóc maluchom lepiej zrozumieć przesłanie danej bajki i nauczyć się wyciągać wnioski z przedstawionych historii. Nawet jeśli bajka nie zawiera klasycznego morału, możemy wskazać dziecku wartościowe aspekty opowieści i zachęcić je do refleksji.

Jak wybierać bajki dla dzieci?

Nie wszystkie bajki są równie wartościowe, dlatego warto selekcjonować te, które nasze dzieci oglądają. Oto kilka wskazówek:

  • Zwracaj uwagę na treść – sprawdź, czy bajka promuje wartości, które są dla Ciebie ważne.
  • Obejrzyj kilka odcinków razem z dzieckiem – to pozwoli ocenić, jakie przesłanie niesie dana produkcja.
  • Rozmawiaj o tym, co dziecko obejrzało – pytaj, co mu się podobało, czego się nauczyło i jak rozumie zachowanie bohaterów.
  • Stawiaj na różnorodność – bajki o różnych tematach i stylach mogą wzbogacić wiedzę dziecka i rozwijać jego zainteresowania.

Zalecenia WHO dotyczące czasu przed ekranem

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) określa zalecenia dotyczące czasu spędzanego przez dzieci przed ekranem:

  • Dzieci do 2. roku życia – nie powinny mieć kontaktu z ekranem.
  • Dzieci w wieku 2-5 lat – maksymalnie 1 godzina dziennie, najlepiej w towarzystwie rodzica.
  • Dzieci w wieku 6-12 lat – zalecany limit to 1-2 godziny dziennie, z przerwami i kontrolą treści.
  • Nastolatki powyżej 12. roku życia – czas przed ekranem powinien być kontrolowany i równoważony aktywnością fizyczną oraz innymi formami rozwoju.

Przestrzeganie tych zaleceń może pomóc w zachowaniu zdrowej równowagi między oglądaniem bajek a innymi aktywnościami wspierającymi rozwój dziecka.

Bajki jako narzędzie do nauki wartości

Choć współczesne bajki różnią się od tych, na których wychowywały się wcześniejsze pokolenia, wciąż mogą pełnić ważną funkcję edukacyjną. Kluczem jest świadome ich dobieranie oraz aktywne towarzyszenie dziecku w ich oglądaniu. Dzięki temu możemy pomóc najmłodszym czerpać z bajek to, co najlepsze – radość, inspirację i cenne lekcje życiowe.

Uważność

Uważność

, ,

W świecie pełnym pośpiechu i nieustannych bodźców coraz więcej osób szuka sposobów na poprawę jakości życia. Jedną z metod, która zyskała ogromną popularność w ostatnich latach, jest uważność (mindfulness) – praktyka polegająca na świadomym i nieoceniającym doświadczaniu chwili obecnej. Badania naukowe potwierdzają, że regularne stosowanie uważności może prowadzić do korzystnych zmian w mózgu, redukcji stresu oraz poprawy zdrowia fizycznego i psychicznego. Może także zwiększać koncentrację, poprawiać relacje międzyludzkie oraz wspierać odporność organizmu.

Jakie konkretnie korzyści niesie ze sobą mindfulness i dlaczego warto włączyć go do codziennego życia?

Poprawa pamięci i redukcja stresu.

Badanie przeprowadzone przez naukowców z Harvard Medical School (2011) wykazało, że ośmiotygodniowy trening uważności powoduje zmiany w strukturze mózgu. Uczestnicy, którzy praktykowali uważność, mieli zwiększoną gęstość istoty szarej w hipokampie (odpowiedzialnym za pamięć i uczenie się) oraz w strukturach związanych z samoświadomością i empatią. Jednocześnie zaobserwowano zmniejszenie objętości ciała migdałowatego, które odpowiada za reakcję na stres i lęk. Zmiany te potwierdzają, że uważność nie tylko poprawia samopoczucie, ale także fizycznie przekształca mózg, pomagając w lepszej regulacji emocji i redukcji stresu.

Zmniejszone odczuwanie bólu.

Badania wykazały, że praktyka uważności może zmniejszać subiektywne odczuwanie bólu (Zeidan i in., 2011). Osoby medytujące wykazują mniejszą aktywność w obszarach mózgu odpowiedzialnych za percepcję bólu, co sprawia, że ich reakcja na bodźce bólowe jest słabsza.

Spowolnienie starzenia się mózgu.

Praktykowanie mindfulness może również chronić mózg przed procesami degeneracyjnymi związanymi z wiekiem (Luders i in., 2015). Badania neuroobrazowe wykazały, że osoby medytujące przez dłuższy czas mają większą objętość istoty szarej w kluczowych obszarach mózgu, co może spowolnić jego starzenie.

Zmniejszenie ilości błądzących myśli.

Jednym z częstych efektów regularnej praktyki mindfulness jest zmniejszenie liczby myśli rozpraszających i nadmiernego analizowania, tzw. overthinkingu (Brewer i in., 2011). Badania wskazują, że osoby medytujące mają mniejszą aktywność w tzw. sieci stanu spoczynkowego (DMN – Default Mode Network), która jest odpowiedzialna za automatyczne wędrowanie myśli. Dzięki temu osoby praktykujące mindfulness są bardziej skoncentrowane, mniej podatne na zamartwianie się i ruminacje, co może prowadzić do większej jasności umysłu i lepszego samopoczucia.

 

Uważność ma szeroki wpływ na nasz mózg i ciało – poprawia pamięć, redukuje stres, zmniejsza odczuwanie bólu, spowalnia starzenie się mózgu i ogranicza błądzące myśli. Te efekty sprawiają, że mindfulness to nie tylko technika relaksacyjna, ale potężne narzędzie wspierające zdrowie i dobrostan psychiczny.

 

Źródła:

  • Hölzel, B. K., Carmody, J., Vangel, M., Congleton, C., Yerramsetti, S. M., Gard, T., & Lazar, S. W. (2011). Mindfulness practice leads to increases in regional brain gray matter density. Psychiatry Research: Neuroimaging, 191(1), 36–43. https://doi.org/10.1016/j.pscychresns.2010.08.006
  • Zeidan, F., Martucci, K. T., Kraft, R. A., Gordon, N. S., McHaffie, J. G., & Coghill, R. C. (2011). Brain Mechanisms Supporting the Modulation of Pain by Mindfulness Meditation. Journal of Neuroscience, 31(14), 5540–5548. https://doi.org/10.1523/jneurosci.5791-10.2011
  • Luders, E., Cherbuin, N., & Kurth, F. (2015). Forever Young(er): potential age-defying effects of long-term meditation on gray matter atrophy. Frontiers in Psychology, 5. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2014.01551
  • Brewer, J. A., Worhunsky, P. D., Gray, J. R., Tang, Y. Y., Weber, J., & Kober, H. (2011). Meditation experience is associated with differences in default mode network activity and connectivity. Proceedings of the National Academy of Sciences, 108(50), 20254–20259. https://doi.org/10.1073/pnas.1112029108
Światowy Dzień Walki z Otyłością

1 marca: Światowy Dzień Walki z Otyłością

, , , , ,

Otyłość stała się globalną epidemią, dotykającą ludzi na całym świecie. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) alarmuje, że problem nadwagi i otyłości stale rośnie, zwłaszcza w krajach wysoko uprzemysłowionych. 1 marca, Światowy Dzień Walki z Otyłością, to doskonała okazja, by zwiększyć świadomość na temat przyczyn, skutków i możliwości leczenia otyłości.

 

Dlaczego otyłość jest tak poważnym problemem?

Otyłość to nie tylko kwestia estetyki. To przede wszystkim poważny problem zdrowotny, który zwiększa ryzyko wielu groźnych chorób:

  • Choroby sercowo-naczyniowe: miażdżyca, nadciśnienie tętnicze, zawały serca, udary mózgu.
  • Cukrzyca typu 2: otyłość jest odpowiedzialna za 80% przypadków tej choroby.
  • Zespół metaboliczny: współwystępowanie otyłości, insulinooporności, zaburzeń lipidowych i nadciśnienia, co jeszcze bardziej zwiększa ryzyko sercowo-naczyniowe.
  • Nowotwory: otyłość zwiększa ryzyko niektórych typów raka, zwłaszcza estrogenozależnych.
  • Kamica moczowa: zaburzenia metaboliczne związane z otyłością zwiększają ryzyko tworzenia się kamieni w układzie moczowym.
  • Niedobór witaminy D: osoby otyłe często mają niższe stężenie witaminy D, co negatywnie wpływa na metabolizm i zwiększa ryzyko insulinooporności.

Otyłość prowadzi również do zwiększonej śmiertelności i skrócenia życia.

 

Przyczyny Otyłości

Najczęściej spotykana jest otyłość prosta, wynikająca z:

  • Nieprawidłowych nawyków żywieniowych: nadmierne spożycie kalorii, tłuszczów i cukrów.
  • Niskiej aktywności fizycznej: siedzący tryb życia.

Rzadziej otyłość ma podłoże genetyczne lub wynika z innych chorób i zaburzeń.

 

Jak walczyć z otyłością?

Leczenie otyłości jest procesem kompleksowym, wymagającym zmiany stylu życia i, w niektórych przypadkach, interwencji medycznych.

  1. Zmiana stylu życia:

Dieta:

– Dieta niskokaloryczna jest podstawą leczenia otyłości. Zaleca się spożywanie 1000-1800 kcal dziennie, z ograniczeniem tłuszczów zwierzęcych i cukrów prostych.

– Ważne jest zwiększenie spożycia warzyw oraz urozmaicenie diety, aby dostarczyć organizmowi wszystkich niezbędnych składników odżywczych.

Aktywność fizyczna:

– Regularny wysiłek fizyczny (np. marsz, pływanie, jazda na rowerze) minimum 3 razy w tygodniu po 30 minut.

  1. Farmakoterapia:
    • W niektórych przypadkach lekarz może zalecić leki wspomagające odchudzanie.
    • Farmakoterapia powinna być zawsze łączona ze zmianą stylu życia.
  2. Leczenie operacyjne (bariatryczne):
    • Rozważane u osób z otyłością olbrzymią (BMI > 40 kg/m2) lub z BMI > 35 kg/m2 i innymi chorobami.
    • Leczenie operacyjne jest najskuteczniejszą metodą uzyskania trwałej redukcji masy ciała.

 

Psychologiczne aspekty otyłości

Otyłość to problem złożony, który nie ogranicza się jedynie do nadmiernej podaży kalorii. Coraz częściej podkreśla się wpływ czynników psychologicznych, takich jak stres, emocje, nawyki i przekonania, na rozwój i utrzymanie otyłości.

  • Jedzenie jako sposób radzenia sobie z emocjami: dla wielu osób jedzenie staje się metodą na wyrażanie uczuć, spędzanie czasu i radzenie sobie ze stresem. Emocjonalne objadanie się, jedzenie pod wpływem stresu czy zespół jedzenia nocnego to tylko niektóre z zaburzeń związanych z otyłością.
  • Niska samoocena i zaburzony obraz ciała: osoby otyłe często mają poczucie niskiej wartości, doświadczają dyskryminacji i negatywnej oceny ze strony społeczeństwa. Zaburzony obraz własnego ciała może prowadzić do unikania kontaktów społecznych i pogłębiać problemy emocjonalne.
  • Temperament i osobowość: badania wskazują, że osoby otyłe mogą mieć nasilone cechy takie jak wahania nastroju, drażliwość i lękliwość, co może wpływać na ich nastrój i zachowania żywieniowe. Często występuje również obniżona otwartość na doświadczenia, trudności w samokierowaniu i zależności od nagrody.
  • Błędne przekonania na temat jedzenia: traktowanie jedzenia jako nagrody, czy pocieszenia może prowadzić do nieprawidłowych nawyków żywieniowych.

 

Psychodietetyka – kompleksowe wsparcie w procesie leczenia otyłości

Psychodietetyka to dziedzina, która łączy wiedzę z zakresu dietetyki i psychologii, oferując holistyczne podejście do leczenia otyłości. Psychodietetyk pomaga pacjentowi zrozumieć przyczyny jego problemów z wagą, zmienić szkodliwe nawyki żywieniowe i poprawić relację z jedzeniem.

 

Jakie metody stosuje psychodietetyk?

  • Diagnoza przyczyn otyłości: identyfikacja czynników psychologicznych, emocjonalnych i środowiskowych, które wpływają na sposób odżywiania.
  • Elementy terapii poznawczo-behawioralnej: zmiana negatywnych myśli i przekonań na temat jedzenia i własnego ciała.
  • Trening umiejętności radzenia sobie ze stresem: nauka alternatywnych sposobów radzenia sobie z emocjami, innych niż jedzenie.
  • Budowanie samoakceptacji i poczucia własnej wartości: praca nad poprawą obrazu ciała i zwiększeniem pewności siebie.
  • Edukacja żywieniowa: przekazywanie wiedzy na temat zdrowego odżywiania i planowania posiłków.
  • Wsparcie w zmianie nawyków żywieniowych: pomoc w wprowadzeniu regularnych posiłków, unikaniu impulsywnego jedzenia i kontrolowaniu wielkości porcji.
  • Prowadzenie dzienniczków żywieniowych: analiza związku między emocjami a spożywanymi posiłkami.

 

Dlaczego warto skorzystać z pomocy psychodietetyka?

  • Skuteczne leczenie otyłości: psychodietetyka zwiększa szanse na trwałą redukcję masy ciała poprzez znalezienie psychologicznych przyczyn problemu.
  • Poprawa zdrowia psychicznego: terapia psychodietetyczna pomaga zredukować stres i lęk, poprawiając ogólne samopoczucie.
  • Wzrost samoakceptacji i pewności siebie: praca nad akceptacją własnego ciała i budowaniem pozytywnego wizerunku siebie przekłada się na większą pewność siebie i lepsze relacje z innymi.
  • Trwała zmiana nawyków żywieniowych: psychodietetyka uczy świadomego odżywiania i zdrowego podejścia do jedzenia, co pozwala na utrzymanie efektów leczenia na dłuższą metę.

 

Klucz do sukcesu: długotrwałe zmiany

Największym wyzwaniem w leczeniu otyłości jest utrzymanie efektów odchudzania. Wymaga to długotrwałej zmiany nawyków żywieniowych i regularnej aktywności fizycznej.

Pamiętajmy, że otyłość to choroba, z którą można i trzeba walczyć. Wczesna interwencja i kompleksowe podejście to klucz do poprawy zdrowia i jakości życia.Psychodietetyka oferuje skuteczne narzędzia, które pomagają pacjentom zrozumieć i zmienić swoje zachowania żywieniowe, poprawić zdrowie psychiczne i osiągnąć trwały sukces w walce o lepsze życie.

Jeśli zmagasz się z nadmierną masą ciała, chcesz zmienić sposób odżywiania, ale brakuje Ci wiedzy i wsparcia, lub pomimo wielu prób nie osiągasz trwałych efektów, zapraszamy na konsultację z dietetykiem–psychodietetykiem w Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu.

 

Źródła:

Jung, A. (2014). Obesity – a lifestyle disease. Pediatria i Medycyna Rodzinna, 10(3), 226–232. https://doi.org/10.15557/pimr.2014.0025

Kłosiewicz-Latoszek, L. (2010). Obesity as a social, medical and therapeutic problem. Probl Hig Epidemiol, 91(3), 339–343.

Lech, M., & Ostrowska, L. (2017b). Psychologiczne aspekty otyłości. Forum Zaburzeń Metabolicznych, 8(2), 63–70.

Czy dziecko mówi za mało? Jak odróżnić normę od opóźnienia w rozwoju mowy?

Czy dziecko mówi za mało? Jak odróżnić normę od opóźnienia w rozwoju mowy?

,

Rozwój mowy to jeden z ważniejszych etapów w życiu dziecka, ale nie u wszystkich maluchów przebiega on w taki sam sposób. Rodzice często zastanawiają się, czy ich dziecko rozwija się prawidłowo, czy też wymaga wsparcia specjalisty. W takiej sytuacji istotną rolę odgrywa logopeda dla dzieci Bemowo, który może ocenić, czy opóźnienie mowy mieści się w granicach normy, czy też wymaga terapii.

Normy rozwoju mowy u dzieci

Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, jednak istnieje kilka ogólnych etapów, które pozwalają ocenić, czy rozwój mowy jest prawidłowy:

✔️6-12 miesięcy – gaworzenie, pierwsze sylaby.

✔️12-18 miesięcy – pojawiają się pierwsze słowa.

✔️2 lata – dziecko powinno składać dwuwyrazowe zdania.

✔️3 lata – maluch zaczyna budować bardziej skomplikowane wypowiedzi.

✔️4-5 lat – mowa staje się bardziej precyzyjna i poprawna gramatycznie.

Kiedy warto skonsultować się z logopedą ?

Niepokojące objawy, które mogą wskazywać na potrzebę konsultacji z logopeda Bemowo, to:

– Brak gaworzenia do 12. miesiąca.

– Brak pierwszych słów po ukończeniu 18. miesiąca.

– Trudności w budowaniu zdań po ukończeniu 2. roku życia.

– Niewyraźna, niezrozumiała mowa po 3. roku życia.

– Opóźnienia w rozwoju rozumienia mowy.

Jak logopeda wspiera rozwój mowy?

Logopeda Bemowo może zaproponować indywidualnie dopasowane metody terapii, np.:

Stymulację aparatu artykulacyjnego – masaże buzi i ćwiczenia narządów mowy.

Zabawowe ćwiczenia logopedyczne – zabawy fonetyczne, rymowanki, piosenki.

Trening komunikacyjny – nauka budowania zdań i poszerzanie słownictwa.

Pracę z rodzicami – wskazówki do codziennej stymulacji mowy dziecka.

Podsumowanie

Rodzice powinni uważnie obserwować rozwój mowy swojego dziecka i w razie wątpliwości skonsultować się z logopeda Bemowo. Regularna obserwacja i szybka reakcja na ewentualne niepokojące symptomy mogą znaczenie wpłynąć na skuteczność terapii. Wczesna interwencja nie tylko może zapobiec trudnościom komunikacyjnym w przyszłości, ale także wpłynąć na prawidłowy rozwój emocjonalny i społeczny dziecka. Odpowiednie wsparcie specjalisty może pomóc w budowaniu pewności siebie u dziecka oraz ułatwić mu naukę i interakcje z rówieśnikami.

Gdy perfekcjonizm zaczyna szkodzić – jak odzyskać kontrolę nad własnymi wymaganiami

Gdy perfekcjonizm zaczyna szkodzić – jak odzyskać kontrolę nad własnymi wymaganiami?

,

Perfekcjonizm jest cechą, która często bywa postrzegana jako pozytywna. Wysoka motywacja, dokładność i dbałość o szczegóły są cenione zarówno w życiu zawodowym, jak i osobistym. Jednak kiedy perfekcjonizm przekształca się w nieustanną potrzebę bycia najlepszym, może stać się poważnym obciążeniem psychicznym. Właśnie w takich sytuacjach istotną rolę odgrywa psycholog Bemowo, który pomaga zrozumieć, skąd bierze się to dążenie do doskonałości i jak można je kontrolować.

Perfekcjonizm adaptacyjny a destrukcyjny

Perfekcjonizm może mieć dwie odmiany – adaptacyjną i destrukcyjną. Pierwsza z nich jest pomocna, ponieważ motywuje do rozwoju, podnoszenia kompetencji i osiągania celów. Natomiast perfekcjonizm destrukcyjny prowadzi do chronicznego stresu, poczucia nieadekwatności i obawy przed porażką. Osoby dotknięte tym problemem często odczuwają paraliżuje strach przed błędem, co uniemożliwia im podejmowanie wyzwań.

Psychologiczne mechanizmy perfekcjonizmu

Perfekcjonizm ma głębokie korzenie psychologiczne. Często wynika z:

Wczesnych doświadczeń rodzinnych – surowi rodzice, nadmierne wymagania, pochwały warunkowe („Jesteś dobry tylko wtedy, gdy osiągasz sukcesy”).

Niskiej samooceny – przekonania, że „nie jestem wystarczająco dobry” i muszę ciągle udowadniać swoją wartość.

Lęku przed oceną społeczną – obawa przed krytyką i odrzuceniem, prowadzenie do nadmiernego kontrolowania swojego zachowania.

Perfekcjonizmu w otoczeniu – presja społeczna, wymagania zawodowe i edukacyjne, które podtrzymują potrzebę ciągłego doskonalenia się.

Rola psychologa w pracy nad perfekcjonizmem

Psycholog Bemowo może pomóc w redukcji destrukcyjnego perfekcjonizmu poprzez:

Pracę nad przekonaniami – terapia poznawczo-behawioralna pozwala na identyfikację i zmianę szkodliwych myśli.

Uczenie akceptacji błędów – nauka elastyczności psychicznej i akceptacji niepowodzeń.

Techniki redukcji stresu – techniki mindfulness i relaksacyjne pomagają kontrolować napięcie związane z perfekcjonizmem.

Pracę nad samoakceptacją – rozwijanie umiejętności samoakceptacji oraz redefinicja sukcesu i porażki.

Osoby dotknięte perfekcjonizmem powinny rozważyć współpracę z psycholog Bemowo, by odzyskać wewnętrzną równowagę i lepiej zarządzać swoimi wymaganiami wobec siebie.

Recepta na udany związek

Recepta na udany związek

, ,

Walentynki to czas celebracji miłości, ale również doskonała okazja do refleksji nad tym, co czyni związek szczęśliwym i trwałym.

Psychologowie z Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego stworzyli listę dziesięciu zasad, które mogą pomóc w budowaniu zdrowych relacji:

  1. Oddzielenie się emocjonalne od rodziny pochodzenia – rozwój niezależności to podstawa budowania nowej wspólnoty.
  2. Budowa wspólnoty przy zachowaniu autonomii – związek to jedność, ale każda osoba powinna mieć własną przestrzeń.
  3. Ciekawość drugiej osoby – starajcie się zrozumieć nawzajem swoje zachowania.
  4. Dbanie o życie seksualne – sypialnia powinna być miejscem relaksu i bliskości, nie przenoszenia codziennych konfliktów.
  5. Redefinicja ról po pojawieniu się dzieci – znajdźcie czas na pielęgnację swojego związku.
  6. Nie unikanie konfliktów – konflikty są nieuniknione, ale można nauczyć się, jak je konstruktywnie rozwiązywać.
  7. Wzajemne wsparcie w trudnych chwilach – wspólne przezwyciężanie przeciwności umacnia więź.
  8. Planujcie wspólną zabawę – robienie razem tego, co sprawia radość, to świetny sposób na przeciwdziałanie rutynie.
  9. Rozmowa o trudnościach – szukanie wspólnych rozwiązań jest lepsze niż wzajemne oskarżenia.
  10. Zakładajcie dobre intencje partnera – wzajemne zaufanie i szacunek są fundamentem trwałego związku.

Teoria miłości Sternberga, czyli jak rozwija się związek.

Jedną z najpopularniejszych teorii, która pozwala zrozumieć rozwój i dynamikę relacji, jest trójczynnikowa teoria miłości Sternberga. Psycholog ten zaproponował, że miłość składa się z trzech głównych elementów: namiętności, intymności i zaangażowania. Ich obecność i wzajemne oddziaływanie definiują różne formy miłości oraz fazy rozwoju związku.

Namiętność

To intensywne emocje, pociąg fizyczny i chemia pomiędzy partnerami. W początkowej fazie związku namiętność często odgrywa kluczową rolę. Może być źródłem romantycznych i erotycznych doznań, ale bez rozwinięcia pozostałych elementów, miłość może być ulotna.

Intymność

To uczucie bliskości, zaufania i więzi emocjonalnej. Intymność rozwija się stopniowo i pozwala partnerom lepiej się poznać, zrozumieć swoje potrzeby, a także wspierać się w trudnych chwilach. Jest fundamentem budowania prawdziwej przyjaźni w związku.

Zaangażowanie

To decyzja o trwałości związku i chęci budowania wspólnej przyszłości. Zaangażowanie jest szczególnie ważne w długotrwałych relacjach, ponieważ oznacza zobowiązanie do podtrzymywania relacji nawet w trudnych momentach.

Fazy związku według teorii Sternberga

Według Sternberga związek rozwija się w następujący sposób:

  1. Zakochanie (namiętność bez intymności i zaangażowania) – charakterystyczne dla początkowych etapów relacji, kiedy dominują silne emocje i pociąg fizyczny.
  2. Romantyczne początki (namiętność i intymność) – silna więź emocjonalna i fizyczna, ale bez planowania wspólnej przyszłości.
  3. Związek kompletny (najwyższy poziom zarówno namiętności, intymności, jak i zaangażowania) – idealna forma miłości, w której wszystkie elementy są zrównoważone i utrzymywane w dłuższej perspektywie.
  4. Związek przyjacielski (brakuje namiętności) – stabilny, oparty na przyjaźni związek, ale bez intensywnych uczuć.
  5. Związek pusty (samo zaangażowanie) – typowe dla wypalonych związków, które trwają głównie z przyzwyczajenia lub obowiązku.
  6. Rozpad związku (całkowity brak intymności, namiętności, jak i zaangażowania)

Świadomość różnych form miłości i etapów rozwoju związku może pomóc w lepszym zrozumieniu siebie i swojego partnera. Warto pamiętać, że związek kompletny nie jest czymś, co trwa samo z siebie – wymaga pielęgnowania, pracy nad sobą i nad relacją. Walentynki mogą być świetną okazją do rozmowy o potrzebach, celach i marzeniach w związku.

Terapia pedagogiczna

Terapia pedagogiczna

Większość rodziców pragnie, aby ich dziecko rozwijało się i odnosiło sukcesy w szkole. Jednak nie każde dziecko radzi sobie z nauką w tym samym tempie. Dla niektórych maluchów pierwsze kroki w czytaniu, pisaniu czy matematyce mogą być wyzwaniem. To zupełnie naturalne – każde dziecko ma swój unikalny sposób poznawania świata.

Zapraszamy na zajęcia edukacyjno-terapeutyczne, które w atrakcyjny dla dziecka sposób łączą pracę nad trudnościami szkolnymi z zabawą oraz elementami terapii integracji sensorycznej.

Co oferujemy?

  1. Trening czytania metodą sylabową

Nauka czytania może być przyjemnością! Nasze zajęcia bazują na całościowym czytaniu sylab zamiast pojedynczych głosek, co zdecydowanie ułatwia dzieciom przyswojenie umiejętności czytania. Zajęcia wspierają rozwój psychoruchowy i uwagę słuchową dziecka, a całość odbywa się w atmosferze zabawy.

Zapraszamy zarówno dzieci 6-7 letnie rozpoczynające naukę czytania jak i 8-9 latki, u których wystąpiły trudności w opanowaniu nauki czytania.

  1. Trening pisania ze słuchu

Twoje dziecko nauczy się zapisywać sylaby, słowa i zdania w sposób uporządkowany i zgodny z zasadami ortografii. Trening pisania przeplatany jest atrakcyjnymi dla dziecka czynnościami, które usprawniają koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową.

  1. Rozwijanie kompetencji matematycznych

Matematyka może być przyjazna i zrozumiała! Dzięki naszym zajęciom Twoje dziecko odkryje radość z liczenia i rozwiązywania zadań, co pomoże mu odnosić sukcesy w szkole. Podczas zajęć rozwijana jest sprawność rachunkowa oraz umiejętność rozwiązywania zadań i wykorzystywania zdobytej wiedzy w praktyce.

  1. „Będę uczniem!” – przygotowanie do szkoły

Zajęcia dla młodszych dzieci, które pomagają zdobyć kluczowe umiejętności szkolne w atmosferze zabawy. Zajęcia opierają się na różnorodnych aktywnościach przygotowujących dzieci do nauki czytania i pisania oraz rozwijające myślenie matematyczno-logiczne.

  1. Konsultacje dla rodziców

Jeśli chcesz wspierać swoje dziecko w nauce w domu, zapraszamy na konsultacje, na których dostaniesz praktyczne wskazówki, które pozwolą przezwyciężyć trudności występujące podczas nauki czytania.

Dlaczego warto nas wybrać?

Nasze zajęcia są dopasowane do indywidualnych potrzeb dzieci. Pracujemy z pasją, wykorzystując sprawdzone metody terapeutyczne. Dzieci nie tylko uczą się, ale również budują pewność siebie i odkrywają swoje mocne strony.

Terapia pedagogiczna w Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu jest prowadzona przez Monikę Piotrowską – doświadczonego pedagoga i terapeutę integracji sensorycznej z wieloletnim doświadczeniem w pracy z uczniami posiadającymi orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Skontaktuj się z nami i umów się na konsultację.

Load More