Menu

martel

About martel

https://dialogiumyslu.pl

Posts by :

Jedzenie emocjonalne

Kiedy sięganie po jedzenie staje się sposobem na radzenie sobie z emocjami?

,

Czy zdarza Ci się jeść, choć nie odczuwasz głodu? Czy sięgasz po jedzenie, by poprawić sobie nastrój, ukoić stres lub zająć czymś myśli? To właśnie może być jedzenie emocjonalne, zjawisko, które dotyczy wielu osób, choć często nie jesteśmy tego świadomi.

Czym jest jedzenie emocjonalne?

Jedzenie emocjonalne to sytuacja, w której sięgamy po jedzenie nie dlatego, że nasz organizm domaga się energii, ale po to, by poradzić sobie z emocjami. Mogą to być emocje trudne, takie jak stres, smutek, złość, samotność, nuda, ale także emocje pozytywne – jedzenie jako nagroda czy forma świętowania .

Chociaż okazjonalne jedzenie pod wpływem emocji jest zupełnie naturalne, problem pojawia się wtedy, gdy staje się to nawykiem i jedyną strategią radzenia sobie z emocjami. Może to prowadzić do trudności z kontrolą masy ciała, spadku poczucia własnej wartości, a w niektórych przypadkach do poważniejszych zaburzeń odżywiania.

Dlaczego sięgamy po jedzenie w emocjach?

Jedzenie działa na nas na wielu poziomach. Dostarcza przyjemności, koi i daje chwilowe poczucie ulgi. Często sięgamy po nie automatycznie, nie zastanawiając się, czy naprawdę jesteśmy głodni. U podstaw takiego zachowania mogą leżeć różne czynniki:

  • Brak umiejętności rozpoznawania i nazywania emocji
  • Nawyki wyniesione z dzieciństwa („zjedz coś, będzie Ci lepiej”)
  • Stres, napięcie i presja dnia codziennego
  • Poczucie pustki lub samotności

Jak możemy pomóc?

W Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu na Bemowie pracuje zespół specjalistów – psycholodzy, psychoterapeuci i psychodietetycy – którzy pomagają osobom borykającym się z jedzeniem emocjonalnym. Pracujemy nad:

✅ Rozpoznawaniem i nazywaniem emocji
✅ Uczeniem zdrowych sposobów radzenia sobie ze stresem
✅ Odbudowywaniem naturalnej relacji z jedzeniem i ciałem
✅ Wzmacnianiem poczucia własnej wartości

Nasz zespół podchodzi do tego tematu holistycznie. Wiemy, że jedzenie to nie tylko kwestia diety, ale także emocji, przekonań i relacji z samym sobą.

Jeśli czujesz, że jedzenie stało się Twoim sposobem na radzenie sobie z emocjami i zaczyna to wpływać na Twoje życie, zapraszamy do kontaktu. Wspólnie poszukamy rozwiązań i pomożemy Ci odzyskać równowagę.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online
Pewność siebie

Pewność siebie – czy można się jej nauczyć?

,

Pewność siebie to nie cecha wrodzona – to umiejętność, którą można rozwijać. Choć niektórzy wydają się mieć ją „od zawsze”, większość z nas buduje ją stopniowo, często po trudnych doświadczeniach, niepowodzeniach, kryzysach.

Czym właściwie jest pewność siebie?

Pewność siebie to:

  • poczucie, że mam prawo być taki, jaki jestem,
  • umiejętność wyrażania siebie i swoich potrzeb bez lęku przed oceną,
  • wewnętrzne przekonanie, że poradzę sobie nawet jeśli nie wszystko pójdzie zgodnie z planem.

Skąd bierze się brak pewności siebie?

Często jego źródła sięgają dzieciństwa i młodości: krytyczne komentarze, brak wsparcia, porównywanie z innymi. W dorosłości objawia się to m.in.:

  • trudnością w podejmowaniu decyzji,
  • obawą przed oceną,
  • perfekcjonizmem lub prokrastynacją,
  • unikaniem konfrontacji i wyrażania potrzeb.

Brak pewności siebie to nie „defekt charakteru”, lecz efekt pewnych doświadczeń. I jak każde doświadczenie, można je przepracować, aby nie wpływało na teraźniejszość.

Jak psychoterapia może pomóc?

W pracy terapeutycznej zajmujemy się:

  • przekonaniami o sobie, które często są nieuświadomione („Nie jestem wystarczająco dobry”, „Nie zasługuję na sukces”),
  • wewnętrznym krytykiem, który podcina skrzydła,
  • doświadczeniami z przeszłości, które miały wpływ na samoocenę,
  • nauką wyrażania siebie, w szczególności mówienia „nie”, stawiania granic, podejmowania decyzji zgodnych ze sobą.

W bezpiecznej relacji terapeutycznej możesz eksperymentować z nowymi zachowaniami i sprawdzać, co działa dla Ciebie. Bez presji, oceniania, lęku.

3 pytania, które warto dziś sobie zadać:

  1. Czy moja samoocena zależy bardziej od tego, co myślą o mnie inni, niż od tego, co ja sam/sama myślę o sobie?
  2. W jakich sytuacjach najczęściej brakuje mi odwagi, by się odezwać lub działać?
  3. Co powiedział(a)bym dziś do siebie sprzed 10 lat – z życzliwością, nie krytyką?

Praca nad pewnością siebie nie oznacza „przebudowy” całego siebie – raczej odkrycie i wzmocnienie tego, co już w Tobie jest.

Jeśli chcesz przyjrzeć się temu, co dziś stoi na drodze do Twojej pewności siebie – zapraszamy do kontaktu. Nasi psycholodzy i psychoterapeuci pomogą Ci ją zbudować krok po kroku, we własnym tempie.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online
Ojcowie też mają prawo czuć się zmęczeni – o rodzicielstwie i wypaleniu

Ojcowie też mają prawo czuć się zmęczeni – o rodzicielstwie i wypaleniu

, ,

W kulturze, która często wymaga od mężczyzn „bycia silnym” i „nieokazywania słabości”, rola ojca bywa pomijana w kontekście emocjonalnych trudności. W Dniu Ojca warto przypomnieć, że ojcowie również mają prawo czuć się zmęczeni, przeciążeni, sfrustrowani – i że ich emocje są ważne.

Wielu ojców mierzy się z wypaleniem, o którym rzadko się mówi. Co warto o nim wiedzieć?

 

  1. Wypalenie rodzicielskie dotyczy nie tylko matek

Wielu mężczyzn, którzy zostają ojcami, doświadczają ogromnych zmian:

  • Nowe obowiązki domowe i wychowawcze
  • Zmiana relacji z partnerką/partnerem
  • Ograniczenie czasu „dla siebie”
  • Presja, by być „zarówno twardym, jak i czułym”

To wszystko może prowadzić do chronicznego zmęczenia i poczucia, że nie są wystarczająco dobrzy jako ojcowie, partnerzy, pracownicy. Często brakuje im przestrzeni, by o tym mówić — nawet sami przed sobą.

 

  1. Jak rozpoznać wypalenie rodzicielskie u ojca?

Wypalenie może objawiać się m.in.:

  • Utratą cierpliwości i częstym rozdrażnieniem
  • Poczuciem bycia „niewidzialnym” lub niedocenianym
  • Emocjonalnym oddaleniem od dzieci lub partnera
  • Trudnością w czerpaniu radości z codzienności
  • Bezsennością, spadkiem energii, brakiem motywacji
  • Wstydem z powodu tych emocji („inni sobie radzą, więc ja też muszę”)
  •  

  1. Dlaczego ojcowie rzadko proszą o pomoc?

  • Społeczne oczekiwania – mężczyźni są uczeni, by „trzymać wszystko w sobie”
  • Brak reprezentacji – rzadko słyszymy o ojcach w terapii czy mężczyznach mówiących o emocjach
  • Obawa przed oceną – „co powiedzą inni, jeśli powiem, że sobie nie radzę?”
  • Brak języka do wyrażania emocji – wielu ojców po prostu nie wie, jak mówić o tym, co przeżywa

 

  1. Co może pomóc?

✅ Normalizacja – uznanie, że bycie ojcem to ogromna zmiana i wyzwanie, a wypalenie nie świadczy o porażce

✅ Wsparcie społeczne – rozmowy z partnerką, przyjacielem, grupą ojców

✅ Czas dla siebie – nawet 15 minut dziennie może być ważne dla dbania o siebie

✅ Psychoterapia – bezpieczne miejsce, by zrozumieć siebie, odreagować napięcia czy nauczyć się funkcjonowania w nowej roli

 

  1. Terapia to nie oznaka słabości, ale odwagi

Przyjście na psychoterapię to akt odwagi i odpowiedzialności – również wobec własnych dzieci. Ojcowie, którzy pracują nad sobą, przekazują kolejnym pokoleniom ważny komunikat:

„Można mieć emocje. Można prosić o pomoc. Można być silnym i wrażliwym jednocześnie.”

 

W Dniu Ojca: zatrzymaj się. Zastanów się, jak Ty się czujesz w swojej roli.

Jeśli czujesz się przeciążony, zagubiony, zmęczony – jesteśmy tu, by Ci pomóc.

Psychoterapia to przestrzeń, gdzie możesz być sobą. Bez masek, bez ocen, z troską.

🔗 Umów się na konsultację w Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu – jesteśmy tu dla Ciebie.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online

Zaburzenia psychosomatyczne Bemowo

Zaburzenia psychosomatyczne

,

Czy doświadczasz przewlekłych dolegliwości – bólów głowy, napięcia mięśni, problemów żołądkowych czy duszności – mimo że wszystkie badania medyczne wychodzą dobrze? Lekarze nie znajdują przyczyny, a Ty zaczynasz się zastanawiać, skąd Twoje dolegliwości? To ważny moment, by spojrzeć na swoje zdrowie całościowo – zarówno od strony ciała, jak i psychiki.

Ciało i umysł – nierozerwalna więź

Umysł i ciało tworzą symbiozę. Jeśli masz zdrowy umysł, to Twoje ciało również ma się lepiej. I odwrotnie – chroniczny stres, napięcia emocjonalne czy niewyrażone konflikty wewnętrzne mogą wpływać na stan fizyczny. Ta idea, choć dziś wspierana przez współczesną psychologię i medycynę, ma swoje korzenie już w starożytności. Platon pisał: „Część nigdy nie może być zdrowa, gdy nie jest zdrowa całość”. Cyceron zauważał, że emocje mogą zakłócać zdrowie fizyczne. To właśnie w filozofii rodziły się pierwsze rozważania o relacji psychiki i ciała – relacji, którą dziś nazywamy psychosomatyką.

Czym są zaburzenia psychosomatyczne?

Psychosomatyka to podejście, które zakłada, że niektóre objawy fizyczne mogą mieć swoje źródło w psychice. Symptomy są realne – ale ich przyczyna nie leży w ciele, lecz w emocjach, stresie czy nierozwiązanych konfliktach wewnętrznych.

Zaburzenia psychosomatyczne mogą obejmować:

  • Choroby o etiologii psychicznej – np. bóle głowy, nerwice wegetatywne, nawykowe wymioty, zaburzenia odżywiania, otyłość.
  • Choroby, na które wpływa uraz psychiczny – wrzody żołądka, nadciśnienie, choroby wieńcowe, astma, alergie.
  • Choroby zaostrzone przez stres – np. cukrzyca, nadczynność tarczycy.
  • Somatyzacja – fizyczne objawy będące wyrazem emocji, lęku lub nieświadomego konfliktu.

Objaw psychosomatyczny to nie „fałszywy” ból – to komunikat. To sposób, w jaki organizm radzi sobie z przeciążeniem emocjonalnym, próbując dostosować się do sytuacji zagrażającej równowadze psychofizycznej. Czasem pojawienie się objawów przynosi psychiczne „korzyści”: unikanie trudnych obowiązków, otrzymanie wsparcia, czy czas na odpoczynek, którego nie potrafimy sobie inaczej zapewnić.

Współczesny stres, który nas przerasta

Nigdy wcześniej w historii człowieka stres nie był tak intensywny i długotrwały, jak dziś. Żyjemy w dwóch równoległych rzeczywistościach: realnej i wirtualnej – 24 godziny na dobę, przez 365 dni w roku. Ciągła presja, przebodźcowanie i życie „na pełnych obrotach” rozciągają granicę między kontrolą a przeciążeniem psychofizycznym do granic możliwości. To właśnie ten chroniczny stres może doprowadzać do utraty równowagi – najpierw psychicznej, a potem także fizycznej.

Kiedy lekarze nie znajdują przyczyny…

Jeśli wyniki badań nie wykazują nic niepokojącego, a objawy nadal występują – nie oznacza to, że „nic Ci nie jest”. Oznacza to, że trzeba szukać głębiej. Być może to Twoje ciało staje się językiem niewyrażonych emocji.

To moment, w którym warto zwrócić się po pomoc do psychoterapeuty lub psychologa. Taki krok może otworzyć zupełnie nową perspektywę na Twoje dolegliwości – i przynieść realną ulgę.

Jak psychoterapia pomaga?

Psychoterapia daje przestrzeń, w której można bezpiecznie przyjrzeć się swoim emocjom, relacjom, sposobom reagowania na stres i konfliktom wewnętrznym. To nie tylko „rozmowa o problemach” – to proces, który może prowadzić do głębokiej zmiany i realnej poprawy stanu zdrowia.

Dzięki psychoterapii:

  • rozpoznajesz źródła napięcia i lęku,
  • uczysz się wyrażać emocje, zamiast je tłumić,
  • rozwijasz strategie radzenia sobie z trudnymi sytuacjami,
  • uwalniasz napięcie zapisane w ciele,
  • zmieniasz szkodliwe przekonania i schematy myślenia.

Objawy, które wcześniej były „niezrozumiałe”, zaczynają mieć sens. Stają się sygnałami, które pomagają Ci zadbać o siebie.

 

Zadbaj o całość – umysł i ciało

W Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu pracujemy holistycznie. Jeśli zmagasz się z dolegliwościami, których nikt nie potrafi wyjaśnić – jesteśmy tutaj, by Ci pomóc.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online
Etapy terapii logopedycznej u dzieci z rozszczepem – od niemowlęcia do wieku szkolnego

Etapy terapii logopedycznej u dzieci z rozszczepem – od niemowlęcia do wieku szkolnego

, ,

Dzieci urodzone z rozszczepem podniebienia wymagają nie tylko leczenia chirurgicznego, ale także starannie zaplanowanej i długofalowej terapii logopedycznej. Mowa rozwija się etapami, a zaburzenia anatomiczne mogą wpływać zarówno na artykulację, jak i na fonację, rezonans czy oddech. W Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu prowadzimy kompleksową terapię logopedyczną dzieci z rozszczepem podniebienia Bemowo, dostosowaną do wieku, potrzeb i przebiegu leczenia chirurgicznego każdego dziecka. Poniżej przedstawiamy przekrojowy obraz kolejnych etapów tej terapii – od okresu niemowlęcego aż po wiek szkolny.

Okres niemowlęcy – fundamenty komunikacji i przygotowanie do operacji

Pierwsze miesiące życia dziecka z rozszczepem podniebienia to czas intensywnej opieki medycznej, karmienia specjalistycznego i planowania zabiegu chirurgicznego. W tym okresie rola logopedy nie ogranicza się do przyszłej nauki mowy – wręcz przeciwnie, wczesna interwencja logopedyczna ma na celu przygotowanie aparatu artykulacyjnego i oddechowego do prawidłowego funkcjonowania po zamknięciu rozszczepu.

Logopeda Bemowo wspiera rodziców w prawidłowym sposobie karmienia dziecka, ocenia napięcie mięśniowe w obrębie twarzy i jamy ustnej, obserwuje rozwój komunikacji niewerbalnej oraz przygotowuje do ćwiczeń przedoperacyjnych. Terapia obejmuje także pobudzanie kontaktu wzrokowego, reagowania na dźwięki i budowanie więzi emocjonalnej – istotnej dla dalszego rozwoju językowego. Działania te są realizowane w ścisłej współpracy z chirurgiem, foniatrą i neurologopedą.

Okres poniemowlęcy (1–3 lata) – początek rozwoju mowy i kontrola rezonansu

Po przeprowadzeniu operacji zamknięcia rozszczepu podniebienia, logopeda stopniowo wprowadza ćwiczenia rozwijające mowę i artykulację. W tym czasie niezwykle ważna jest kontrola nad jakością dźwięków – u dzieci z rozszczepem mogą występować problemy z rezonansowością (mowa nosowa), niewłaściwym ciśnieniem podczas artykulacji czy kompensacyjnym sposobem tworzenia głosek (np. w krtani, gardle, nosogardzieli).

Celem terapii w tym okresie jest wspieranie prawidłowego rozwoju pierwszych słów, rozumienia mowy oraz oddechu skoordynowanego z fonacją. Logopeda Bemowo monitoruje także funkcjonowanie podniebienia miękkiego i stopień otwierania się jamy nosowej, co ma wpływ na jakość głosu. W Centrum Dialogi Umysłu terapia logopedyczna dzieci z rozszczepem podniebienia Bemowo na tym etapie odbywa się w bezpiecznym, zabawowym kontekście, wspierającym spontaniczne próby komunikacji dziecka.

Wiek przedszkolny – praca nad artykulacją i przygotowanie do mowy ciągłej

W okresie przedszkolnym terapia logopedyczna koncentruje się na eliminacji błędów artykulacyjnych, które często są wynikiem kompensacyjnych nawyków nabytych we wcześniejszych latach lub wpływu operacji. Logopeda Bemowo uczy prawidłowej artykulacji głosek, kształtuje wzorce mowy płynnej i rytmicznej, pracuje nad oddechem przeponowym i modulacją głosu.

Dzieci uczą się mówić zdaniami, rozwija się zasób słownictwa i kompetencje językowe – to czas intensywnego rozwoju mowy. Terapia może być wspomagana przez elementy terapii miofunkcjonalnej, zwłaszcza jeśli występują trudności w żuciu, połykaniu lub napięciu mięśni twarzy. Istotne jest także monitorowanie społecznych aspektów komunikacji – dziecko z rozszczepem może doświadczać niepewności, wstydu lub unikania mówienia, dlatego wsparcie emocjonalne i budowanie pozytywnej relacji z terapeutą ma ogromne znaczenie.

Wiek szkolny – doskonalenie mowy i profilaktyka wtórnych trudności

Wraz z rozpoczęciem edukacji szkolnej wymagania komunikacyjne rosną – dziecko powinno płynnie mówić, wyrażać myśli, uczestniczyć w wypowiedziach ustnych, recytacjach czy wystąpieniach grupowych. U dzieci z rozszczepem podniebienia mogą utrzymywać się subtelne wady artykulacji, problemy z nosowaniem, czasem też opóźnienia językowe wynikające z wcześniejszych trudności.

Na tym etapie logopeda Bemowo koncentruje się na doskonaleniu precyzji artykulacyjnej, płynności mowy, rozumieniu i budowaniu złożonych wypowiedzi. Prowadzimy także działania profilaktyczne – np. przeciwdziałanie wtórnym wadom zgryzu, wspomaganie prawidłowego toru oddechowego, współpracę z ortodontą i foniatrą. W Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu pacjenci w wieku szkolnym korzystają z indywidualnych planów terapii, które integrują aspekty logopedyczne, emocjonalne i społeczne.

Rozszczep podniebienia Bemowo – terapia jako proces wieloletni i zespołowy

Terapia logopedyczna dzieci z rozszczepem podniebienia Bemowo to nie pojedyncze spotkania, ale długofalowy proces, który wymaga zaangażowania wielu specjalistów oraz bliskiej współpracy z rodziną. Każde dziecko rozwija się w swoim tempie, a efektywność terapii zależy nie tylko od technik logopedycznych, ale też od jakości relacji, regularności działań i wsparcia ze strony domu i przedszkola lub szkoły.

W naszym zespole neurologopedów i terapeutów mowy dbamy o to, aby każde dziecko miało zapewnioną spójną opiekę – od pierwszego roku życia aż po edukację szkolną. Śledzimy postępy, reagujemy na potrzeby rozwojowe i wspieramy rodzinę w rozumieniu, że mowa to nie tylko dźwięki, ale też narzędzie budowania tożsamości i relacji.

Zapraszamy na konsultację

Jeśli Twoje dziecko urodziło się z rozszczepem podniebienia i potrzebuje profesjonalnej pomocy, zapraszamy do Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu. Prowadzimy kompleksową, wieloetapową terapię logopedyczną opartą na aktualnej wiedzy medycznej i klinicznej praktyce. Nasz zespół zadba o to, by Twoje dziecko mogło rozwijać mowę w bezpiecznym, wspierającym środowisku – krok po kroku, od pierwszych dźwięków aż po świadomą komunikację.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online
PTSD Bemowo

Czym jest trauma i PTSD? Kiedy i gdzie szukać pomocy?

,

W życiu każdego z nas mogą pojawić się trudne doświadczenia. Czasem jednak zdarza się coś wyjątkowo przerażającego – coś, co zostaje z nami na długo i nie pozwala wrócić do równowagi. Mówimy wtedy o wydarzeniu traumatycznym. Co to dokładnie oznacza? Jakie mogą być skutki psychiczne takiego doświadczenia? I kiedy powinniśmy zgłosić się po pomoc?

Czym jest wydarzenie traumatyczne?

Według klasyfikacji ICD-11, wydarzenie traumatyczne to takie zdarzenie lub sytuacja, która ma groźny (dla zdrowia, życia) lub przerażający charakter. Może to być np.:

  • klęska żywiołowa lub katastrofa,
  • wypadek samochodowy,
  • napaść, przemoc fizyczna lub seksualna,
  • działania wojenne,
  • bycie świadkiem śmierci lub poważnego urazu innej osoby,
  • nagłe otrzymanie informacji o tragicznej śmierci bliskiej osoby.

Nie każda trudna sytuacja to trauma. Choć bolesne rozstanie, problemy finansowe czy informacja o przewlekłej chorobie mogą być bardzo stresujące, nie spełniają kryteriów wydarzenia traumatycznego. Mogą prowadzić do zaburzeń adaptacyjnych, ale nie PTSD.

PTSD – kiedy trauma zostaje z nami

Czasem po traumie objawy stresu nie mijają. Zamiast słabnąć, utrzymują się tygodniami, miesiącami, a nawet latami. Wtedy mówimy o zaburzeniu stresowym pourazowym (PTSD).

Do najczęstszych objawów PTSD należą:

  1. Ponowne przeżywanie traumy – w postaci natrętnych wspomnień, koszmarów sennych czy tzw. flashbacków, które sprawiają, że wydarzenie wydaje się dziać „tu i teraz”.
  2. Unikanie – miejsc, rozmów, ludzi czy sytuacji, które przypominają o traumie.
  3. Nadmierne wzburzenie – trudności z zasypianiem, ciągłe napięcie, nadmierna reakcja na bodźce.
  4. Zmiany w myśleniu i nastroju – np. obwinianie siebie, pesymizm, utrata zaufania do ludzi.

Objawy PTSD mogą początkowo słabnąć, jednak później utrwalają się i mogą utrzymywać się latami. W wielu przypadkach, jeśli nie zostaną poddane terapii, mogą utrzymywać się przez całe życie. Mówimy wtedy o trwałych zmianach osobowości po wydarzeniu traumatycznym. Dlatego, jeśli uważasz, że możesz cierpieć na PTSD, zgłoś się na terapię, aby zapobiec poważnym skutkom traumy. 

A co z tzw. złożoną traumą?

Złożone PTSD (CPTSD) to forma traumy, która powstaje w wyniku długotrwałych, powtarzających się doświadczeń przemocy, szczególnie w dzieciństwie – np. wykorzystywania seksualnego, przemocy domowej czy zaniedbania. Oprócz objawów klasycznego PTSD, pojawiają się trudności w relacjach z innymi ludźmi, problemy z regulacją emocji oraz zaniżona samoocena.

 

Jak pomóc sobie lub bliskim?

PTSD to zaburzenie, które można skutecznie leczyć. Do sprawdzonych metod należą:

  • Terapia poznawczo-behawioralna z elementami ekspozycji, która pomaga bezpiecznie konfrontować się z traumatycznymi wspomnieniami;
  • EMDR – terapia odwrażliwiająca za pomocą ruchu gałek ocznych;
  • Farmakoterapia – leki mogą pomóc w zmniejszeniu objawów takich jak lęk, bezsenność czy depresja.

Blisko połowa osób z PTSD odzyskuje zdrowie w ciągu kilku miesięcy – ważne jest, by nie ignorować objawów i szukać wsparcia jak najwcześniej.

Izabela Magnuszewska – psycholog, psychotraumatolog

Izabela Magnuszewska

W Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu oferujemy specjalistyczne wsparcie osobom zmagającym się z PTSD i innymi skutkami traumy. Jedną z naszych specjalistek jest Izabela Magnuszewska – psychotraumatolog z wieloletnim doświadczeniem.

„Od 16 lat towarzyszę ludziom w ich trudnych, przełomowych i ważnych momentach. Pracuję z młodzieżą (od 15. roku życia) i dorosłymi – wspierając w kryzysie, traumie, zaburzeniach nastroju czy odżywiania. Specjalizuję się w terapii osób z lękiem, depresją, stresem, doświadczeniem przemocy lub żałoby. W pracy korzystam m.in. z technik oddechowych, mindfulness oraz metody Brainspotting. Wierzę, że każdy z nas ma w sobie potencjał do zmiany – czasem wystarczy tylko bezpieczna przestrzeń i ktoś, kto pomoże go odkryć.”

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online
Pułapki myślowe. Jak sami sobie psujemy nastrój — i jak to zatrzymać?

Pułapki myślowe. Jak sami sobie psujemy nastrój — i jak to zatrzymać?

, ,

Czy zdarzyło Ci się kiedyś zareagować emocjonalnie na jakieś wydarzenie, a dopiero później, z dystansu, zauważyć, że Twoje myśli były… trochę przesadzone? To właśnie myśli automatyczne – szybkie, nieuświadomione reakcje, które pojawiają się w naszej głowie w odpowiedzi na różne sytuacje, zwłaszcza te trudne lub stresujące.

Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że te myśli często są zniekształcone i bardzo krytyczne. Wpływają na nasz nastrój, podejmowane decyzje, a z czasem nawet na nasze poczucie własnej wartości. Takie myśli, które łączą się z negatywnymi emocjami i zawierają błędy logiczne, określane są jako zniekształcenia poznawcze.

Przykłady zniekształceń poznawczych:

  • Myślenie dychotomiczne (czarno-białe) – przy istnieniu wielu możliwości dostrzegasz tylko dwie z nich: wszystko albo nic.

„Jeśli nie jestem najlepszy, to znaczy, że zawiodłem.”

  • Katastrofizowanie – przewidujesz najgorsze możliwe scenariusze, jakby były nieuniknione.

„Jeśli on mnie zostawi, nie poradzę sobie.

  • Etykietowanie – na podstawie jednego zachowania przypisujesz sobie negatywną etykietę.

“Jestem beznadziejny/a”

  • Uogólnienie – wyciągasz ogólne wnioski z jednego zdarzenia, nadużywając słów “zawsze”, “nigdy”, “wszystko”

„Wszyscy mnie ignorują.”

  • Czytanie w myślach – zakładasz, że wiesz, co myślą inni ludzie, choć nie masz na to żadnych konkretnych dowodów

“Gdyby mnie kochał, wiedziałby, co lubię. Nie musiałabym nawet tego mówić.”

Jak to działa w praktyce?

Wyobraź sobie: wysyłasz wiadomość do znajomej, a ona nie odpisuje przez kilka godzin. Myśl automatyczna?

„Pewnie mnie nie lubi. Co ja znowu zrobiłam?”

Ale czy to na pewno prawda? Może miała ciężki dzień. Może po prostu jeszcze nie miała czasu odpisać. A jednak zanim to rozważysz, pojawia się fala emocji: lęk, wstyd, przygnębienie.

Co można z tym zrobić?

  • Zacznij zauważać swoje myśli. Możesz je zapisywać.
  • Zadawaj sobie pytania: „Czy to na pewno fakt, czy moja interpretacja?”, „Czy powiedziałbym to najlepszemu przyjacielowi?”
  • Szukaj dowodów za i przeciw.
  • Zmieniaj narrację: zamiast „jestem beznadziejny”, spróbuj „popełniłem błąd, ale każdy się myli, mogę to naprawić”.

Dlaczego to takie ważne?

Praca nad zniekształceniami poznawczymi nie oznacza udawania, że wszystko jest dobrze. To raczej sposób, by widzieć rzeczywistość w bardziej zrównoważony i życzliwy dla siebie sposób. A to bezpośrednio przekłada się na lepsze samopoczucie, silniejsze poczucie własnej wartości i zdrowsze relacje z innymi — i ze sobą samym.

Diagnoza ADHD u dorosłych

Diagnoza ADHD u dorosłych

, ,

ADHD u dorosłych często bywa niezdiagnozowane, ponieważ objawy mogą być subtelne lub mylone z innymi trudnościami. Jeśli odczuwasz problemy z koncentracją, impulsywnością, organizacją czasu czy emocjami, warto rozważyć profesjonalną diagnozę.

Diagnoza ADHD u dorosłych może być przełomowym momentem w życiu – nie tylko ze względu na możliwość podjęcia skutecznej terapii, ale także z powodów psychologicznych i emocjonalnych.

Oto kilka kluczowych powodów, dlaczego taka diagnoza może być ważna:

  1. Zrozumienie siebie
    Dla wielu dorosłych diagnoza ADHD przynosi ogromną ulgę. Umożliwia spojrzenie na przeszłość z nowej perspektywy – trudności z koncentracją, zapominalstwo, impulsywność czy chroniczne odkładanie rzeczy na później przestają być postrzegane jako „lenistwo”, a zaczynają być rozumiane jako objawy ADHD.
  2. Zmniejszenie poczucia winy i wstydu
    Bez diagnozy wiele osób żyje z ciągłym poczuciem, że „coś jest ze mną nie tak”, że nie spełniają oczekiwań lub są „niewystarczająco zorganizowani”. Diagnoza może pomóc uwolnić się od tego obciążającego, wewnętrznego krytyka.
  3. Poprawa samooceny
    Zrozumienie mechanizmów ADHD pozwala spojrzeć na siebie z większą empatią i łagodnością. Osoby z ADHD często mają wiele zalet – kreatywność, duże zaangażowanie, wielkie pokłady energii, spontaniczność – które wcześniej mogły być niezauważone z powodu skupienia na „problemach”.
  4. Skuteczniejsze strategie radzenia sobie
    Dzięki diagnozie można zacząć korzystać z narzędzi i technik dostosowanych do specyfiki ADHD – czy to w pracy, w domu, czy w relacjach. Możliwe staje się także leczenie farmakologiczne, które dla wielu osób stanowi realną poprawę jakości życia.
  5. Poprawa relacji interpersonalnych
    Zrozumienie własnych trudności i sposobu funkcjonowania może pomóc lepiej komunikować się z bliskimi, unikać konfliktów i budować zdrowsze relacje.
  6. Dalszy rozwój i świadome życie
    Diagnoza często jest początkiem głębszego procesu poznawania siebie, pracy nad sobą i rozwoju osobistego. Wiedząc, z czym się mierzymy, łatwiej nam stawiać realistyczne cele, unikać wypalenia i dbać o swoje zdrowie psychiczne.

 

Zrób diagnozę w kierunku ADHD w Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu. Poznaj pakiety diagnostyczne:

https://dialogiumyslu.pl/diagnoza-adhd-osob-doroslych/

Dlaczego warto?

Profesjonalna diagnoza to pierwszy krok ku zrozumieniu siebie i poprawie jakości życia. Dzięki naszym pakietom diagnostycznym zyskasz:

  • Precyzyjną ocenę Twoich trudności i ich przyczyn.
  • Zrozumienie, jak Twoje objawy wpływają na życie codzienne.
  • Wskazówki dotyczące dalszego postępowania, w tym ewentualnej terapii czy leczenia.
  • Wsparcie w procesie adaptacji do wyników diagnozy.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online
Zdrowy rozwód – czy to możliwe?

Zdrowy rozwód – czy to możliwe?

,

Coraz więcej małżeństw w Polsce kończy się rozwodem – według raportu demograficznego Uniwersytetu Łódzkiego aż 70 tysięcy par rocznie decyduje się na ten krok. Statystyki pokazują, że ta liczba stale rośnie. Dla wielu osób rozwód jest jednym z najbardziej stresujących i bolesnych wydarzeń w życiu. Rozpadająca się relacja często wywołuje ogromne napięcia, konflikty, a nawet rodzinne wojny. Jednak rozwód nie musi być wyniszczającym doświadczeniem. Istnieje zdrowy rozwód – taki, który mimo trudnych emocji pozwala obu stronom rozpocząć nowy rozdział życia w spokoju i z szacunkiem do siebie nawzajem.

Emocje to nie wróg – pozwól sobie je poczuć

Rozstanie niesie ze sobą wachlarz emocji – od lęku i złości po żal, smutek i bezradność. Często pojawiają się one gwałtownie i z dużą siłą. To zupełnie naturalna reakcja. Ważne, by dać sobie przestrzeń na ich przeżycie, nie wypierać ich ani nie udawać, że nic się nie dzieje. W tym czasie szczególnie warto zadbać o siebie – zrobić coś miłego, znaleźć chwilę dla siebie, zadbać o sen, jedzenie, ruch. Badania pokazują, że osoby, które w tym trudnym czasie nie zapomniały o swoich potrzebach, lepiej radziły sobie emocjonalnie i szybciej wracały do równowagi.

Rozwód to nie pole bitwy

Zbyt często rozwód przybiera formę rywalizacji – kto „wygra”, a kto „przegra”. Tymczasem warto zmienić optykę – to nie walka, ale proces rozstania, który może odbywać się w atmosferze wzajemnego szacunku. Jeśli rozmowa z byłym partnerem jest trudna, warto skorzystać z mediacji – to bezpieczna przestrzeń do wypracowania kompromisów i ustaleń dotyczących podziału majątku, opieki nad dziećmi czy alimentów. Mediacje często skracają proces rozwodowy i zmniejszają poziom konfliktu.

Coraz więcej osób decyduje się także na spotkania z psychologiem – indywidualne lub wspólne. W gabinecie, w neutralnym i bezpiecznym miejscu, łatwiej porozmawiać o emocjach, o przyszłości i o tym, jak konstruktywnie przejść przez ten trudny czas.

Nie rozwodzisz się z dzieckiem

Choć to dorośli podejmują decyzję o rozwodzie, najmłodsi członkowie rodziny również przez niego przechodzą – często w ciszy i niezrozumieniu. Dla dziecka rozwód to coś więcej niż rozstanie rodziców – to rozpad jego świata, zmiana codziennych rytuałów, niepokój o przyszłość. Maluchy martwią się o to, z kim będą mieszkać, czy zobaczą drugiego rodzica, kto będzie odbierał je ze szkoły. Te, które nie rozumieją jeszcze złożoności sytuacji, mogą myśleć, że rozwód jest ich winą.

Dzieci potrzebują jasnej informacji, spokoju, powtarzalności dnia codziennego i obecności obu rodziców. To, jak zachowają się dorośli w tym czasie, ma ogromny wpływ na to, jak dziecko poradzi sobie z rozstaniem. Warto trzymać je z dala od kłótni, nie obarczać lojalnością wobec jednej ze stron i rozmawiać z nimi w sposób adekwatny do ich wieku.

Dzieci, które utrzymują kontakt z obojgiem rodziców i mają wsparcie emocjonalne, zdecydowanie lepiej adaptują się do nowej rzeczywistości po rozwodzie.

Jak psycholog może pomóc?

Rozwód to duże wyzwanie – emocjonalne, organizacyjne i relacyjne. Rozmowa z psychologiem może być nieocenionym wsparciem. Wspiera nie tylko w przepracowaniu emocji, ale również w przygotowaniu się do trudnych rozmów – np. z dziećmi. Wiele osób nie wie, jak i kiedy powiedzieć dziecku o rozwodzie, co powiedzieć i jak odpowiedzieć na trudne pytania. Konsultacja psychologiczna może pomóc przygotować się na ten krok z większym spokojem i pewnością siebie.

Zdrowy rozwód? Tak, to możliwe.

Jeśli stoisz przed decyzją o rozwodzie lub jesteś już w jego trakcie – pamiętaj, że nie musisz przez to przechodzić sam/a. Z pomocą specjalistów, w atmosferze empatii i współpracy, możesz przejść przez ten czas w sposób świadomy i możliwie najmniej obciążający – zarówno dla siebie, jak i dla dzieci.

Potrzebujesz wsparcia? Zapisz się na konsultację w Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu. To miejsce, gdzie możesz poczuć się bezpiecznie i znaleźć profesjonalną pomoc.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online
Dzień Matki – święto pełne uczuć… także tych trudnych

Dzień Matki – święto pełne uczuć… także tych trudnych

,

Dla wielu osób Dzień Matki to piękne, ciepłe chwile, będące okazją do wdzięczności, wspomnień i miłości. Dla innych może to być dzień trudny, pełen napięcia, niewypowiedzianych słów, a czasem nawet głębokiego smutku czy żalu.

W relacji z mamą mogą być obecne różne uczucia – nie tylko miłość i bliskość, ale też złość, rozczarowanie, poczucie straty czy tęsknoty za czymś, czego nie było. I to jest całkowicie naturalne.

Emocje wobec matek bywają ambiwalentne

W społeczeństwie często idealizujemy matki, jako osoby, które „zawsze kochają bezwarunkowo”, „zawsze są silne i cierpliwe”, „zawsze stawiają dzieci na pierwszym miejscu”. W rzeczywistości jednak są to tylko ludzie – ze swoimi ograniczeniami, historiami i trudnościami emocjonalnymi.

Można kochać swoją mamę i jednocześnie czuć złość, zawód czy brak bliskości. Można być wdzięcznym za to, co dała – i jednocześnie odczuwać ból z powodu tego, czego zabrakło. Te emocje nie wykluczają się. To właśnie nazywamy ambiwalencją. To znak, że relacja była (lub jest) ważna – i złożona.

Niektóre osoby przeżywają ten dzień jako bardzo samotny

Dzień Matki może też uruchamiać trudne wspomnienia: związane z mamą, która zmarła, która była niedostępna emocjonalnie, która skrzywdziła lub z którą kontakt został zerwany. Niektórzy mierzą się z pustką po relacji, której nigdy nie udało się zbudować. Dla nich ten dzień może być bolesny, przytłaczający i warto o tym mówić głośno.

Masz prawo do wszystkich swoich uczuć – również w Dzień Matki

Jeśli ten dzień wywołuje w Tobie sprzeczne emocje – to jest w porządku. Nie musisz zmuszać się do udawania wdzięczności czy radości, jeśli tego nie czujesz. Możesz jednocześnie pamiętać dobre chwile i mieć w sobie złość. Możesz świętować… albo po prostu przeczekać ten dzień w swoim tempie.

Relacja z matką to często ważny temat w terapii

W pracy terapeutycznej często wracamy do relacji z matką – tej z dzieciństwa, ale i tej współczesnej. Czasem dopiero z perspektywy dorosłości zaczynamy widzieć, jak ta relacja wpłynęła na naszą samoocenę, granice, zdolność do bliskości.

Jeśli czujesz, że Dzień Matki porusza w Tobie coś trudnego – warto o tym porozmawiać. Zapraszamy Cię na konsultację w Centrum Psychoterapii Dialogi Umysłu – to może być pierwszy krok do przyjrzenia się swojej relacji z matką, z większą łagodnością i zrozumieniem dla siebie.

Umów się na wizytę online lub zadzwoń do nas

+48 512 570 590
Rejestracja online

Load More